logo: Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna we Wrocławiu

Baner Jednostki Oświatowej Samorządu Województwa Dolnosląskiego

dolnyslask 25lat

 Facebook Biblioteki  Twitter Biblioteki  instagram Biblioteki  Odnośnik do Anchor. Podcasty z recenzjami książek  youtube Biblioteki

logo: WikiEduLinki

 logo WEBowa

 logo: IBUK libra

logo: Polona

W dawnych czasach uczeni przyrodnicy wierzyli, że smok, mimo że uważano go za wcielenie diabła, posiadał własności lecznicze. Podkreślano, że krew smoka, sadło smoka, kości smoka oraz kamień smoczy mają własności uzdrawiające. Starożytny historyk Pliniusz Starszy jako jeden z pierwszych autorów pisał o rzekomym kamieniu w głowie smoka. Jego przekaz o tym został poważnie potraktowany przez potomnych i przeszedł do tradycyjnej wiedzy o smokach. O smoczym kamieniu wspomniano w różnych średniowiecznych zielnikach i poradnikach medycznych oraz w traktatach o przyrodzie, jak np. "Das Buch der Natur" Konrada z Megenbergu (1309-1374) lub "Gart der Gesundheit". Podkreślano jego lecznicze własności, skuteczne w przypadku zatrucia jadem groźnych zwierząt i w chorobach, takich jak krwotoki. Również w nowożytnych dziełach na temat świata gadów i smoków wspominano i to poważnie o kamieniu smoczym. O nim pisali m.in. dawni uczeni przyrodnicy: W dawnej Polsce też znano historię tego kamienia smoczego. O nim wspominał ksiądz Benedykt Chmielowski w pochodzącym z I poł. XVIII wieku leksykonie pt. "Nowe Ateny". Najgłośniejsza historia o smoczym kamieniu pochodzi z Lucerny w Szwajcarii. Otóż w 1421 roku pewien chłop o nazwisku Stämpfli zobaczył w górach koło Rothenburga ognistego smoka, który leciał w kierunku Pilatusa (niem. Berg Pilatus) w Alpach. W pewnym momencie spadło coś na ziemię, a to zdarzenie zaszokowało obserwatora i popadł on ze strachu w omdlenie. Jak już doszedł do siebie, zobaczył okrągły okrwawiony kamień porzucony przez smoka. W 1509 roku sprzedał go Rudi, wnuk Stämpfliego, lekarzowi Martinowi Schriberowi, który wykorzystał łatwowierność ludzi i chwalił rzekome cudowne własności smoczego kamienia. Historia tego przedmiotu i jego sprzedaży została nawet udokumentowana pisemnie i potwierdzona przez świadków. W 1519 roku wykorzystywano ten kamień do leczenia skutków zarazy, a w 1523 roku miejscowi lekarze potwierdzili rzekome medyczne własności tego kamienia, przy którego pomocy leczono różne choroby, m.in. krwotoki. O tym i o innych z tym związanych osobliwościach jest prelekcja Kamień smoczy. Historia pewnej mistyfikacji medycznej.

Dr Marek Sikorski jest historykiem sztuki i autorem wielu książek. Spotkaniu towarzyszy promocja książki pt. Smoki i smokobójstwo. Na temat autora zob.:  

Polecamy film na temat jednej z ksiązek o smoku wawelskim: Smok wawelski – książka Marka Sikorskiego

Spotkanie nieodpłatne, obowiązują zapisy.

Współpracujemy:           

 

 

                 logo: Academica   logo: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich  logo: Dolnośląska Biblioteka Cyfrowa  logo: Instyt Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego  logo: Dolnośląskie Towarzystwo Regionalne   logo: Centrum Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieży   Odnośnik do Nukat

 

 

 

Kontakt

Centrala:
symbol słuchawkaB
71 377 28 01
Czytelnia:
symbol słuchawkaB
71 377 28 04
Wypożyczalnia:
symbol słuchawkaB
71 377 28 03

Dolnośląskie biblioteki pedagogiczne

Biuletyn Informacji Publicznej

epuap logo