Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna we Wrocławiu powstała w 1946 . Była wtedy częścią Ośrodka Dydaktyczno-Metodycznego działającego przy Kuratorium Oświaty i nosiła nazwę Centralna Biblioteka Pedagogiczna. Wraz ze zmianani przepisów ministerialnych, a w późniejszym czasie wynikających z reorganizacji administracji państwowej, dwukrotnie zmieniała nazwę.Była wtedy częścią Ośrodka Dydaktyczno-Metodycznego działającego przy Kuratorium Oświaty i nosiła nazwę Centralna Biblioteka Pedagogiczna. Wraz ze zmianami przepisów ministerialnych, a w późniejszym czasie wynikających z reorganizacji administracji państwowej, dwukrotnie zmieniała nazwę. Obecna obowiązuje od 1 stycznia 1999. Pierwsza siedziba Biblioteki mieściła się przy ul. Dąbrowskiego 34/36 potem czterokrotnie zmieniała lokalizację. Od roku 2007 mieści się przy ul. S. Worcella 25-27, w zabytkowym budynku o powierzchni 3 tys. m2, wyremontowanym i przystosowanym do jej potrzeb. Wtedy też placówka została wyposażona w nowe meble, sprzęt i urządzenia. Obecny stan techniczny i wyposażenie Biblioteki odpowiadają wymaganiom stawianym nowoczesnym bibliotekom.
Placówka wrocławska od roku 1951 (rok powstania pierwszej filii) była centralą dla podporządkowanej jej w różnym stopniu sieci 26 bibliotek terenowych funkcjonujących w województwie. Zmiany w organizacji sieci dokonały się w roku 1975 i 1999.
Reformy administracyjne kraju spowodowały najpierw podział dawnego województwa wrocławskiego na cztery samodzielne województwa (jeleniogórskie, legnickie, wałbrzyskie i wrocławskie), w których powstały pedagogiczne biblioteki wojewódzkie, a następnie w 1999 r. ponowne połączenie województw i powołanie województwa dolnośląskiego.
Rok 1999 był szczególnie trudnym okresem dla funkcjonowania bibliotek pedagogicznych na Dolnym Śląsku, a także w kraju. Dostosowanie sieci bibliotek do nowych warunków wynikających z przepisów wprowadzonej reformy wymagało, od osób zajmujących się tym problemem na szczeblu lokalnym, dużej sprawności organizacyjnej. W województwie dolnośląskim udało się stosunkowo szybko stworzyć warunki i dostosować organizację sieci bibliotek pedagogicznych do nowej rzeczywistości. Na wniosek dyrektora Dolnośląskiej Biblioteki Pedagogicznej i na mocy decyzji dyrektora Departamentu Spraw Społecznych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego z dnia 4 stycznia 1999 r. stworzono jednolitą wojewódzką sieć bibliotek pedagogicznych, obejmującą 27 placówek.
W latach 2000-2005 dokonano reorganizacji sieci, polegającej na przyłączeniu 20 filii do powiatowych ośrodków doradztwa i doskonalenia nauczycieli (POD-ów) utworzonych wówczas w miastach powiatowych, a także włączeniu trzech dawnych bibliotek wojewódzkich do Dolnośląskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Informacji Pedagogicznej we Wrocławiu. Obecnie sieć bibliotek pedagogicznych w województwie dolnośląskim nie jest jednolita. Planowane dalsze zmiany idą w kierunku włączenia pozostałych 3 filii Dolnośląskiej Biblioteki Pedagogicznej we Wrocławiu do zespołów placówek oświatowych funkcjonujących w powiatach.
Niezależnie od podporządkowania administracyjnego, wszystkie biblioteki pedagogiczne funkcjonujące na terenie województwa dolnośląskiego współpracują w ramach współtworzenia „Dolnośląskiego Systemu Informacji Edukacyjnej”. Celem tego projektu, koordynowanego przez dyrektora Dolnośląskiej Biblioteki Pedagogicznej, jest zorganizowanie centralnej informacji o edukacji i dla edukacji służącej głównie dolnośląskiemu środowisku oświatowemu.
Do 2000 roku Biblioteka wrocławska, podobnie jak inne biblioteki w kraju, funkcjonowała w oparciu o obowiązujące przepisy, w sposób raczej tradycyjny. Mimo wielu ograniczeń, charakterystycznych dla tamtych czasów, a przede wszystkim opóźnienia w dziedzinie wprowadzania technologii informatycznych, Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna zdołała osiągnąć w kilku dziedzinach wyróżniające wyniki.
Niewątpliwym osiągnięciem jest zgromadzenie bardzo wartościowego księgozbioru, odpowiadającego potrzebom środowiska oświatowego, a zwłaszcza nauczycieli i osób uczących się i doskonalących w różnych formach. Biblioteka tworzyła swoją kolekcję od podstaw. Pierwsze książki pochodziły z zakupów antykwarycznych, darów nauczycieli, wymiany i bardzo skromnych zakupów.
Pierwszy dyrektor Biblioteki – Seweryn Maliszewski (1946-1950), doświadczony pedagog i organizator oświaty wrocławskiej, w tym wymienionego Ośrodka Dydaktyczno-Metodycznego i Centralnej Biblioteki Pedagogicznej, odchodząc ze stanowiska w 1950, stworzył podstawy dla funkcjonowania Biblioteki liczącej wtedy ponad 13 tys. vol. książek. Jego następcy: Adam Fiatowski (1950-1963), Józef Rostkowski (1963-1970) i Danuta Skibińska (1971-2007) z wielką troską zabiegali o powiększenie kolekcji, dbając o naukowy charakter i możliwie najdalej idącą kompletność zbiorów w dziedzinie pedagogiki i nauk pokrewnych.
Sukcesem placówki w minionym okresie było opracowanie najbogatszej w kraju kartoteki bibliograficznej zawartości czasopism.
Kartoteka ta gromadzona była od 1950 roku i do dziś jest udostępnianym źródłem informacji niezwykle przydatnym w badaniach historycznych i komparatystycznych. Obejmuje materiał źródłowy opracowanych z autopsji artykułów z czasopism, wydawnictw ciągłych wyższych uczelni i rozpraw zbiorowych gromadzonych w DBP we Wrocławiu. Obecnie dane źródłowe zawarte w kartotece prezentowane są w trzech formach: za lata 1950-1990 w tradycyjnej kartkowej postaci, za lata 1990-2000 – częściowo w formie kartkowej i w części w dwóch bazach danych: EDUKACJA – baza bibliograficzna artykułów z czasopism i DOLNY ŚLĄSK – edukacja regionalna, a od 2001 r. już tylko w bazach.
Te, uporządkowane zagadnieniowo dane, opracowane za okres blisko 60 lat stanowią największą, nie tylko na terenie Dolnego Śląska, ale w całym kraju – bazę źródłową z dziedziny edukacji.
Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna w ciągu całego okresu swojej działalności dużą uwagę poświęcała współpracy ze szkołami, placówkami oświatowymi, kulturalnymi, a także organizacjami, stowarzyszeniami i innymi grupami zajmującymi się sprawami oświaty. Utworzony w roku 1997 „Wydział popularyzacji zbiorów i współpracy ze środowiskiem” przyczynił się do rozwinięcia tej działalności. Biblioteka od wielu lat prowadzi aktywną działalność dydaktyczną realizując zagadnienie przygotowania informacyjnego uczniów, a od momentu wejścia w życie reformy systemu edukacji - edukację medialną, uzupełnia szkolną edukację kulturalną, historyczno-społeczną, ekologiczną, prozdrowotną, obywatelską prezentując tematyczne i okolicznościowe wystawy połączone z prelekcjami i wykładami. Biblioteka regularnie organizuje konferencje, spotkania i wykłady poświęcone aktualnym problemom oświatowym i społecznym.
Od 1 września 2009 r. wymieniony wyżej wydział nosi nazwę: Wydział promocji. W programie jego działalności znajdują się nowe zadania, odpowiednie do nowych oczekiwań wobec tego typu placówek i określonych sobie przez Bibliotekę zadań.
Okresem przełomowym w historii Dolnośląskiej Biblioteki Pedagogicznej we Wrocławiu był rok 2001. Biblioteka zakupiła wówczas licencję na zintegrowany program biblioteczny „Aleph”. Program ten umożliwił wprowadzenie do praktyki bibliotecznej nowoczesnej technologii informatycznej, a także nawiązanie współpracy w tej dziedzinie pomiędzy bibliotekami. W 2002 r. systemem Aleph zostały objęte wszystkie dolnośląskie biblioteki pedagogiczne.
Biblioteki sieci pracując w jednym systemie bibliotecznym, tworząc katalog centralny oraz współdziałając w budowie zasobów bibliograficznych baz artykułów z czasopism współtworzą Dolnośląski System Informacji Edukacyjnej.
Znaczące wydarzenia po wdrożeniu systemu Aleph:
Rok 2002
Po wpisaniu do bazy całego księgozbioru w DBP zamknięto tradycyjne katalogi. Biblioteki filialne przystąpiły do współtworzenia elektronicznego katalogu centralnego książek.
Z inicjatywy Biblioteki Pedagogicznej w Toruniu i Ośrodka Edukacji Informatycznej i Zastosowań Komputerów powstał ogólnopolski Internetowy Serwis Informacyjny Biblioteka Pedagogiczna. Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna aktywnie włączyła się do współpracy.
Dolnośląska Biblioteka Pedagogiczna we Wrocławiu zainicjowała w krajowym środowisku bibliotek pedagogicznych projekt Baza Edukacyjnych Zasobów Internetu, którego celem jest budowa nowego źródła informacji edukacyjnej.
Rok 2003
Biblioteka przystępuje do ogólnopolskiej współpracy w ramach programu Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli „Biblioteki pedagogiczne w krajowej i europejskiej sieci współpracy”. Zostaje członkiem międzybibliotecznego zespołu zadaniowo-problemowego do spraw języka haseł przedmiotowych. Celem zespołu jest rozbudowa słownika Języka Haseł Przedmiotowych Biblioteki Narodowej o hasła z zakresu współczesnej pedagogiki, szkolnictwa itp.
Rok 2004
Biblioteka przystąpiła do ogólnokrajowej współpracy bibliotek naukowych w ramach tworzenia Narodowego Uniwersalnego Katalogu Centralnego „Nukat”. W wyniku tej współpracy zaistniała w Katalogu Rozproszonym Bibliotek Polskich Karo (http://karo.umk.pl)
Rok 2005
W Dolnośląskiej Bibliotece Pedagogicznej we Wrocławiu uruchomiono w systemie Aleph elektroniczną wypożyczalnię książek. W następnych latach elektroniczne wypożyczalnie wprowadzone zostały w kilku filiach. Proces ten trwa i zmierza do objęcia wszystkich filii DBP w województwie.
Rok 2006
Bazę zawartości czasopism – EDUKACJA, opracowaną na bieżąco od 2001 r. udostępniają w swoich serwisach Biblioteka Jagiellońska i Biblioteka Narodowa.
Rok 2007
Uruchomiono nową usługę – przesyłanie cyfrowego zapisu dokumentów drogą elektroniczną.
Rok 2008
W Bibliotece opracowano pierwszy multimedialny pakiet edukacyjny zawierający źródła wiedzy i informacji dostępne w DBP we Wrocławiu, zasobie sieci bibliotek pedagogicznych województwa dolnośląskiego oraz w Internecie.
Wydawnictwa zwarte zaopatrzone są w szerokie adnotacje, a artykuły
z czasopism prezentowane w postaci zeskanowanego obrazu.
Biblioteka przystąpiła do Konsorcjum Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej realizującej projekt środowiskowej biblioteki otwartej na współpracę z bibliotekami z całego regionu udostępniającej użytkownikom Internetu cyfrowe zasoby biblioteczne.
